ΤΟ ΤΡΑΜ ΤΟ ΤΕΛΕΥΤΑΙΟ

Και μπουμ και μπαμ και ξανά μπαμ
κι ανύπαρκτον το σέβας
από την εποχή τ’ Αδάμ
συνάμα και της Εύας.
Κόσμος απλός πρωτογενής
στην άγνοιά του άσ’ τον
εντός εκτάσεως αδειανής
έδρα των πρωτοπλάστων.

Με τ’ αποδώ και τ’ αποκεί
ο κόσμος υποφέρει
Ρωσία και Αμερική
έχουν το πάνω χέρι.
Ο κόσμος μένει στη γωνιά
μετρώντας μαύρα χάλια
κι ο χάρος βγαίνει παγανιά
συλλέγοντας κεφάλια.

 Και μπουμ και μπαμ και ξανά μπαμ
βαριά τα όπλα ηχούνε
και θύμησες απ’ το ΕΑΜ
μας συνακολουθούνε.
Όρμησε άγρια οργή
κατά παντός βαρέως,
κοκκίνισε η μαύρη γη
από ντροπή βεβαίως.

 Και μπουμ και μπαμ και ξανά μπαμ
φραγκάτοι και πουράτοι
με σαχλαμπούχλες και σαρδάμ
κατασπαράζουν κράτη.
Σ’ αδυναμία ο λαός
ευρίσκεται εντέλει
κι αν δεν θελήσει ο θεός
συμπέρασμα δεν βγαίνει.

 Με μπουμ και μπαμ και ξανά μπαμ
ήταν για μας μοιραίο
να μην προφτάσουμε το τραμ
και δη το τελευταίο.
Και περιμένουμε κοτζάμ
άνθρωποι και ας βρέχει
να μπούμε έστω και στο τραμ
που γυρισμό δεν έχει.
5.11.2014