Ο Τάκης Κολιαβάς – Μωλιοτάκης, υπήρξε ένας σύγχρονος, καταξιωμένος, λυρικός ποιητής, που είχε στο πνευματικό του οπλοστάσιο 26 λυρικές ποιητικές συλλογές, 17 σατιρικές συλλογές και τρία ογκώδη πεζογραφήματα ιστορίας και λαογραφίας.
Ο ποιητής, ακουμπάει στη λυρική παράδοση και στις όμορφες συγκινησιακές δονήσεις της, συνθέτει το λόγο του με μια ηχηρή, εκφραστική και χυμώδη γλώσσα, σε στίχους αρμονικούς, παραδοσιακούς και ομοιοκατάληκτους. Μέρος του πολύπλευρου έργου του, με τρυφερότητα και ρεαλισμό, υμνεί τη φύση, τον άνθρωπο και τα συναισθήματά του με αγάπη και γνώση.
Παράλληλα ο Μωλιοτάκης, ζώντας έντονα τη χαλεπή εποχή του, εμπνέεται από τα στραβά και τα ανάποδα της καθημερινότητας και με έναν σαρκαστικό κλαυσίγελο, στηλιτεύει άμεσα την συμπεριφορά του σύγχρονου ανθρώπου, τον αρριβισμό του, τον ατομισμό του, την αδιαφορία του και την κατάντια του κόσμου του, που τον οδήγησε σε έναν δρόμο χωρίς ελπίδα και χωρίς επιστροφή.
O Τάκης Κολιαβάς – Μωλιοτάκης κινείται πάνω στα χνάρια του Αλεξάνδρου Σούτσου, του Θεοδώρου Ορφανίδου και του Γεωργίου Σουρή. Δίνοντας, όμως, το προσωπικό του στίγμα με περισσότερη Αριστοφανική διάθεση. Η σάτιρα του είναι πολιτική και κοινωνική και διακρίνεται για την λεπτή της ειρωνία, την κριτική προσέγγιση των σύγχρονων δρώμενων, για την φιλοσοφική της ενατένιση και την στοχαστικότητά της. Είναι ποίηση, ακόμη, ευρηματική γραμμένη από έναν άριστο γνώστη της γλώσσας μας που ζητά να διδάξει και να φρονιματίσει τον άνθρωπο.
Στον καθαρώς αισθητικό τομέα έχουμε εδώ ποίηση αρμονική, με καλλιέπεια και μετρικά άψογη. Με ποικιλία μέτρων και ομοιοκαταληξιών. Μάλιστα, στο πόνημα αυτό εκτός των εξωτερικών ομοικαταληξιών έχουμε και εσωτερικές (στα ημιστίχια).
Καλό Παράδεισο στον δημιουργό Τάκη Κολιαβά – Μωλιοτάκη!
Επί μονίμου βάσεως στην Ποίηση παραστέκω κι άνευ καλής οράσεως στίχους εμμέτρους πλέκω. |
Δύσκολο έργο η ποίηση το ξέρει ο κόσμος όλος γι’ αυτό κι η παρα-ποίηση δουλεύει ασυστόλως. |
Επι μονίμου βάσεως προκύπτουν οι γραφιάδες και άνευ αντιστάσεως το παίζουν ποιητάδες. |
Από τα ύψη, ως κριτικός ζυγίζει ο Γαλαξίας και λέει: ακόμα ένας ποιητής μηδαμινής αξίας… |