Στην άμεση περιοχή του Μώλου, στους μεταγενέστερους χρόνους, αναφέρεται η πόλις Ρεβένικα. Στο βιβλίο «Το Ζητούνι» (Λαμία 1977) του Γεωργίου Κ. Αναγνώστου διαβάζουμε τα εξής:
… «Ο Βενιαμίν (σημ.:διάσημος Ιουδαίος περιηγητής του ΙΒ αιώνα) περιήλθε τας χώρας της Ανατολής από το έτος 1159 μέχρι του 1173, και από το «Οδοιπορικόν» του δε μανθάνομεν, ότι από την Ραβένικαν ήλθε εις Λαμίαν, την οποίαν ονομάζει Σινοπόταμον ή Σίνον ποταμόν κειμένην ύπερθεν της Ραβενίκης και εις απόστασιν από αυτήν μιας ημέρας δρόμου.
Που ακριβώς έκειτο και πότε εκτίσθη η Ραβένικα αγνοούμεν. Πάντως έπρεπε να ευρίσκετο ολίγον δυτικώτερον της λεγομένης Σκάλας Μώλου και να είχε εμπορικήν κίνησιν»…
Σε άλλο σημείο του ίδιου βιβλίου διαβάζουμε:
… «Ο Βονιφάτιος (σημ.:Βονιφάτιος ο Μομφερατικός, ένας από τους κυριότερους παράγοντες της Δ’ Σταυροφορίας, μετά από την οποία έγινε κύριος του βασιλείου της Θεσσαλονίκης, 1207) ενώ κατελάμβανε την Θεσσαλίαν και την υπόλοιπον χώραν, διένειμε καθ’ οδόν τας πόλεις αυτής εις τους μεγιστάνας Λομβαρδούς, Αλλαμάνους και Φλαμανδούς υποτελείς του. Την Λαμίαν και την Ραβένικαν παρεχώρησε κατά το ήμισυ εις το Τάγμα των Ναϊτών και κατά το έτερον ήμισυ εις τον εκ των περιχώρων της Πάρμας καταγόμενον Λομβαρδόν Μαρκήσιο της Βοδονίτζης Γουΐδωνα Παλαβιτσίνι.»…
Τέλος στο ίδιο βιβλίο του Γ. Αναγνώστου φθάνουμε στα παρακάτω κατατοπιστικά στοιχεία.
«Η κατακύρωσις της Ραβένικας εις τον Ράϊνερ Ντε Τραβάγια εστέρησε την Μαρκιωνίαν της Βοδονίτζης επινείου επί του Μαλιακού κόλπου. Ένεκα τούτου εχρησιμοποιήθη από αυτήν όρμος, ο οποίος κείται κατ’ ευθείαν προς βορράν της Βοδονίτζης καλούμενος τότε Σκάλα Βοδονίτζης ή απλώς Σκάλα (Μύλλερ «Η Μαρκιωνία της Βοδονίτζης», σελ.5). Περί αυτόν δε εκτίσθη οικισμός καλούμενος Μόλος, ο οποίος εσώζετο μέχρι της Επαναστάσεως του 1821 αποτελών Τσιφλίκι τουρκικόν. Κατά την διάρκειαν της Επαναστάσεως ο οικισμός κατεστράφη εξ ολοκλήρου εμπρησθείς από τους Τούρκους εκδικούμενους διά την συμμετοχήν των κατοίκων αυτού εις την Επανάστασιν. Το 1833 οι διασωθέντες εκ των κατοίκων επανήλθον οίκαδε, ευρόντες δε αυτόν κατεστραμμένον επανέκτησαν αυτόν νοτιώτερον εις απόστασιν 20 λεπτά της ώρας και ακριβώς εκεί όπου ευρίσκεται η σήμερον ευημερούσα ομώνυμος κωμόπολις. Επροτιμήθη δε η θέσις αύτη, διότι είχε ολιγωτέραν υγρασίαν, ήτο περισσότερον ευάερος και απηλλαγμένη σχετικώς από ενοχλητικά έντομα (σκνίπες, κουνούπια, κλπ.). Ο όρμος ούτος εξακολουθεί μέχρι σήμερον να ονομάζεται Σκάλα.
2008