ΤΟ ΤΡΑΜ ΤΟ ΤΕΛΕΥΤΑΙΟ

Και μπουμ και μπαμ και ξανά μπαμ
κι ανύπαρκτον το σέβας
από την εποχή τ’ Αδάμ
συνάμα και της Εύας.
Κόσμος απλός πρωτογενής
στην άγνοιά του άσ’ τον
εντός εκτάσεως αδειανής
έδρα των πρωτοπλάστων.

Με τ’ αποδώ και τ’ αποκεί
ο κόσμος υποφέρει
Ρωσία και Αμερική
έχουν το πάνω χέρι.
Ο κόσμος μένει στη γωνιά
μετρώντας μαύρα χάλια
κι ο χάρος βγαίνει παγανιά
συλλέγοντας κεφάλια.

 Και μπουμ και μπαμ και ξανά μπαμ
βαριά τα όπλα ηχούνε
και θύμησες απ’ το ΕΑΜ
μας συνακολουθούνε.
Όρμησε άγρια οργή
κατά παντός βαρέως,
κοκκίνισε η μαύρη γη
από ντροπή βεβαίως.

 Και μπουμ και μπαμ και ξανά μπαμ
φραγκάτοι και πουράτοι
με σαχλαμπούχλες και σαρδάμ
κατασπαράζουν κράτη.
Σ’ αδυναμία ο λαός
ευρίσκεται εντέλει
κι αν δεν θελήσει ο θεός
συμπέρασμα δεν βγαίνει.

 Με μπουμ και μπαμ και ξανά μπαμ
ήταν για μας μοιραίο
να μην προφτάσουμε το τραμ
και δη το τελευταίο.
Και περιμένουμε κοτζάμ
άνθρωποι και ας βρέχει
να μπούμε έστω και στο τραμ
που γυρισμό δεν έχει.
5.11.2014

ΠΡΟΣ ΣΚΟΠΙΑ

Συννεφιασμένη Κυριακή και βροχερό Σαββάτο
και από διαχείριση πάντοτε στ’ άνω κάτω.
Οι ελπίδες ξανεμίζονται, τα σχέδιά μας σκόρπια,
Έλληνες πάρτε τ’ άρματα κι ολοταχώς στα Σκόπια.
Χρονίζουν τα προβλήματα σκούρα και μπερδεμένα,
πρωθυπουργοί περάσανε, κι ευθύνη σε κανένα.
Το κράτος ασυγκίνητο, γειτόνους δεν φοβάται,
εκείνοι στέκουν άγρυπνοι, κι η χώρα μας κοιμάται.

 Διαβαίνουν δίσεχτοι καιροί και μήνες οργισμένοι,
και τίποτα στη θέση του την πρώτιστη δεν μένει.
Αβάσιμες επιθυμιές στα σύνορα ανάβουν,
και οι εδώ αρμόδιοι αργούν να καταλάβουν.
Στα πέριξ, επεισόδια δημιουργούν αντάρτες
κυκλοφορούνε έντυπα και νέου τύπου χάρτες.
Μοιράζει κι η πατρίδα μας πολιτικά σορόπια
αργούν εδώ οι μηχανισμοί κι αγάλλονται τα Σκόπια.

 Αναστενάζουν τα βουνά, δακρύζουνε οι κάμποι
πάν’ απ’ τη βαρεμάρα μας χρυσός ο ήλιος λάμπει.
Ζητάμε υποστήριξη, γελούν οι αμερικάνοι,
εκείνοι που σε βάρος μας το έχουν παρακάνει.
Με όξος το κρυστάλλινο ποτήριον γεμάτο,
και στης Ελλάδας την υγειά προσφέρεται απ’ το ΝΑΤΟ.
Των ΗΠΑ τα συμφέροντα διαφέρουν απ’ τα ντόπια,
και τούτο να μην τ’ αγνοούν οφείλουνε τα Σκόπια.

 Δεν έχουν λόγο οι μικροί λαοί που συνορεύουν,
να ψάχνουνε διαφορές κι αιτίες να γυρεύουν.
Κρίνεται απαραίτητη κάθε συνεργασία
και στάση πατριωτική στις προσταγές της ΣΙΑ.
Η μοίρα μας σαφώς κοινή κι ας το καλοσκεφτούμε
και σαν δυό γείτονες καλοί, ειρήνη ημίν ας πούμε.
Με θέληση κερδίζονται των όμορων τα κόπια,
κι όσο καιρός, ας λογιστούν με σύνεση τα Σκόπια.
2.2.2008

ΠΕΡΙ ΔΗΜΟΚΡΑΤΙΑΣ

Σοβαρά, χωρίς αστεία
την ζωή μου περπατώ
άνετα εν δημοκρατία
την οποία χαιρετώ.
Πολυχρόνια θητεία
σ’ ένα σύστημα κλειστό
μας πληγώνει η αλητεία
και το στόμα μας κλειστό.
Μιά ζωή δημοκρατία
μου ’ρχεται να τρελαθώ,
περιμένω μιά αιτία
για ν’ αυτοπυρποληθώ.

 Σύγχρονη δημοκρατία
με ανέργων πληθυσμό,
μ’ εγνωσμένη αλητεία
και με νεοφασισμό.
Ασυμμάζευτη αναρχία
και διάχυτο το σοκ
με διοίκηση αχρεία
και απ’ οικονομία γιόκ.
Εθνική πανωλεθρία
με ποικίλα στεγανά
κάποιοι για δικτατορία
ομιλούνε σιγανά.

 Η εδώ δημοκρατία
για εμάς είναι το παν,
έρχεται και πελατεία
από το Αφγανιστάν.
Ξένοι μας διαμελίζουν
και βιούμε εν σιωπή
και δεν μας αναγνωρίζουν,
σαν γραικούς, οι αλλοδαποί.

 Χώρα εν φαυλοκρατία
σ’ αυστηρό αποκλεισμό,
πάρτε την Δημοκρατία
φέρτε τον κομμουνισμό.
Τελειώνουνε τ’ αστεία
και τα ως εδώ αρκούν,
λογική δημοκρατία
κι όχι κατά το δοκούν.
25.11.2014

ΑΥΤΟΒΙΟΓΡΑΦΙΚΟ

Ως γνωστόν με λένε Τάκη βασικά από μωρό
κι είμαι ένα ανθρωπάκι από χώμα και νερό.

Μες στους τέσσερίς μου τοίχους σιωπηλός κυκλοφορώ
γράφοντας συνήθως στίχους εις το μέτρο που μπορώ.

Έβγαινα και τραγουδούσα σαν τ’ αηδόνι στο κλαδί
και μ’ αντάμωσε η Μούσα και με φίλησε παιδί.

Γίναμε με δαύτη ταίρι δεν χωρίσαμε ποτέ
με μολύβι και δεφτέρι όπως όλοι οι ποιηταί.

Δεν φοβήθηκα την βία δημοσίευσα γραπτά
κι ήρθανε κάποια βραβεία που με τίμησαν μ’ αυτά.

Γράφω κι έγραψα βιβλία, κάποιοι τα θεωρούν πολλά
και πολλοί με ευκολία μ’ ανεβάζουνε ψηλά.

Στο περίμενε θα μείνεις της όποιας παραδοχής
και ποιητής μέλλει να γίνεις όταν γεννηθείς ποιητής.

Τον καφέ μου τον εσπρέσο τον τιμάω ενδελεχώς
κι αν σε κάποιους δεν αρέσω αυτός είμαι, δυστυχώς.

25.4.2015